Usługi
Biopsja piersi gruboigłowa
Biopsja gruboigłowa, zwana inaczej także oligobiopsją, jest badaniem diagnostycznym, którego celem jest wykrycie nowotworu piersi lub określenie stopnia jego zaawansowania.
| Najczęściej wybierane | Usługi USG jamy brzusznej | |
Konsultacje Androlog | Konsultacje Ginekolog | |
| Najczęściej szukane | ||
Biopsja gruboigłowa, zwana inaczej także oligobiopsją, jest badaniem diagnostycznym, którego celem jest wykrycie nowotworu piersi lub określenie stopnia jego zaawansowania.
Badanie polega na pobraniu fragmentu tkanki, celem poddania jej następnie badaniu histopatologicznemu, które zaś polega na mikroskopowej analizie materiału. Głównym wskazaniem do przeprowadzenia biopsji gruboigłowej jest obecność guzów sutka, które widoczne mogą być w badaniu obrazowym piersi, takim jak np.: mammografia, USG piersi lub mogą być wyczuwalne palpacyjnie. Dzięki biopsji możliwe jest określenie charakteru guza i stopnia jego złośliwości, co za tym idzie, wykluczenie bądź potwierdzenie obecności nowotworu. Biopsję gruboigłową piersi pobieramy w znieczuleniu miejscowym, pod kontrolą USG.
Zabieg wykonywany jest w pozycji leżącej na leżance w gabinecie lekarskim. Miejsce biopsji jest dokładnie zlokalizowane przy pomocy ultrasonografu, aby zapewnić precyzyjne nakierowanie igły.
1. W miejscu, gdzie igła będzie wprowadzona, lekarz wykonuje miejscowe znieczulenie (np.: lidokainą), aby pacjentka nie czuła bólu podczas zabiegu.
2. Igła jest wprowadzana do zmiany w piersi pod kontrolą USG, a następnie wykonuje się kilkakrotne pobranie fragmentów tkanki.
3. Po pobraniu próbki lekarz usuwa igłę, a miejsce wkłucia jest dezynfekowane i zakłada się opatrunek. Zabieg trwa zwykle około 20-30 minut.
Z racji, iż biopsja gruboigłowa jest zabiegiem inwazyjnym, możliwe są pewne powikłania po badaniu. Do najczęstszych z nich należy lekkie krwawienie w miejscu wkłucia, powstanie obrzęku lub zasinienia. Rzadziej może pojawić się krwiak. Jednak w większości przypadków zabieg biopsji pozostawia jedynie mały ślad na skórze.
gdy mammografia, USG piersi lub inne badania wykazują obecność podejrzanego guzka lub zmiany, które mogą być nowotworowe.
gdy wykryte zmiany mają nieregularne granice, są twarde, z obecnością mikrozwapnień lub innych cech wskazujących na złośliwość.
np. w mammografii lub USG piersi pojawiają się zmiany, które wymagają dokładniejszego zbadania.
pacjentka palpacyjnie wyczuła niepokojące zmiany (np. guzek, zgrubienie, zmiany w kształcie piersi) i lekarz chce je zbadać szczegółowo.
w przypadku wcześniejszego rozpoznania niepokojącego guzka, który wymaga dalszej diagnostyki.
np.: u kobiet z historią rodzinną raka piersi lub w przypadku mutacji genów (np.: BRCA1, BRCA2).
Co zapewnia precyzyjne nakierowanie igły na zmieniony fragment tkanek. Dzięki tej metodzie można pobrać większą ilość materiału, co zwiększa dokładność diagnozy, szczególnie w przypadku zmian, które mogą być trudniejsze do ocenienia w badaniu cytologicznym (np. guzki o mniejszej gęstości).
osoby z niezdiagnozowanymi problemami z krzepliwością krwi (np. hemofilia, przyjmujące leki przeciwzakrzepowe) mogą mieć przeciwwskazanie do wykonania biopsji.
aktywne infekcje skóry w miejscu biopsji.
choć biopsja gruboigłowa jest bezpieczna w czasie ciąży, zawsze warto omówić to z lekarzem, który oceni ryzyko i korzyści.
brak dostępu do zmiany, jeśli guzek znajduje się w trudno dostępnym miejscu, biopsja może być niemożliwa do wykonania.
skonsultować się z lekarzem i poinformować go o historii zdrowia, przyjmowanych lekach, zwłaszcza lekach przeciwzakrzepowych. W przypadku ich stosowania może być konieczne ich odstawienie na kilka dni przed zabiegiem. W niektórych przypadkach przed zabiegiem może być wymagane wykonanie podstawowych badań krwi, takich jak morfologia, poziom PT (czas protrombinowy) lub INR, aby ocenić krzepliwość krwi.
przed zabiegiem unikać stosowania kosmetyków w okolicy piersi, np. balsamów, dezodorantów, które mogą wpłynąć na obraz USG.
ubrać się w wygodne ubranie, które pozwala na łatwy dostęp do piersi (np. bluzka z rozpinanym dekoltem) oraz zadbać, aby po pobraniu ubranie nie uciskało okolicy, z której pobierany był materiał.
Po zabiegu na miejsce wkłucia zakłada się mały opatrunek, który należy pozostawić przez kilka godzin.
Wskazane jest unikanie intensywnego wysiłku fizycznego i podnoszenia ciężkich przedmiotów przez 24-48 godzin po zabiegu.
Należy monitorować miejsce wkłucia pod kątem pojawienia się objawów zapalnych, takich jak zaczerwienienie, obrzęk czy gorączka. Jeśli wystąpią takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
W przypadku dolegliwości bólowych pacjentka może stosować leki przeciwbólowe, takie jak paracetamol (ale unikać leków zawierających aspirynę, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia).
Należy umówić się na wizytę kontrolną w celu omówienia wyników biopsji.
Pacjent może jedynie odczuwać delikatny dyskomfort w momencie wkłucia. Po skończonym badaniu, na miejsce wkłucia zakładany jest opatrunek, a pacjent od razu może wrócić do domu. Pobrany materiał zaś przekazywany jest do pracowni patomorfologicznej, w której odbywa się dokładna analiza materiału. Czas oczekiwania na wynik wynosi około 3 tygodni.
