Obrzezanie oraz plastyka wędzidełka napletka

Przed zabiegiem należy odbyć konsultację lekarską, której celem będzie omówienie zaleceń przedzabiegowych, oczekiwanych efektów, sposobu wykonania zabiegu oraz badań, które należy wykonać przed zabiegiem. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym (nasiękowym) przy użyciu lidokainy. Jeśli pacjent ma alergię na środki znieczulające, należy o tym poinformować lekarza.

Obrzezanie całkowite lub częściowe: usuwa część lub całość napletka, wykonując cięcie wzdłuż linii naturalnych fałd skóry, a następnie zszywa ranę. Obrzezanie wykonuje się przy pomocy skalpela, lasera lub anastomatu. W powłokach prącia zakłada się szwy wchłanialne, które rozpuszczają się samodzielnie w trakcie procesu gojenia.

– Plastyka wędzidełka: zabieg polega na przecięciu zbyt krótkiego wędzidełka, jego wydłużeniu lub częściowym usunięciu. Procedura wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, a po zabiegu skóra w okolicy wędzidełka zostaje zszyta.

Obrzezanie:

– Przewlekłe infekcje napletka (np. stulejka, zapalenie napletka),
– Problemy z higieną osobistą, które nie ustępują po leczeniu,
– Problemy związane z oddawaniem moczu (np. trudności w zsuwaniu napletka),
– Estetyczne lub kulturowe powody.

Plastyka wędzidełka:

– Krótkie wędzidełko, które powoduje ból lub dyskomfort przy erekcji lub stosunku,
– Utrudnienia w zsuwaniu napletka,
– Wady wrodzone lub nabyte dotyczące wędzidełka.

– Choroby skóry w obrębie napletka (np. łuszczyca, infekcje skórne).
– Infekcje układu moczowego lub zakażenia narządu płciowego.
– Zaburzenia krzepnięcia krwi.
– Niewłaściwe przygotowanie do zabiegu (np. brak przestrzegania zaleceń przedoperacyjnych).
– Brak zgody pacjenta na zabieg.

– Przed zabiegiem należy odbyć konsultację lekarską, której celem będzie omówienie zaleceń przedzabiegowych, oczekiwanych efektów, sposobu wykonania zabiegu oraz badań, które należy wykonać przed zabiegiem.

– Konieczne może być wykonanie podstawowych badań, takich jak morfologia krwi, układ krzepnięcia, badanie moczu oraz testy na obecność infekcji.

– Przed zabiegiem ważne jest, aby dokładnie umyć okolice genitaliów i zadbać o ich czystość, a na kilka dni przed zabiegiem ogolić okolice prącia i jąder.

– Po zabiegu pacjent otrzymuje zalecenia dotyczące dalszego postępowania. Wskazówki obejmują m.in. zmiany opatrunków, zasady higieny, kontrolowanie ewentualnych objawów niepokojących oraz termin późniejszych wizyt kontrolnych.

– W pierwszych dniach po zabiegu pacjent może przyjmować leki przeciwbólowe, aby złagodzić dolegliwości. W przypadku nasilonego bólu, obrzęku, zaczerwienienia lub podwyższonej temperatury należy skontaktować się z personelem medycznym.

– Po zabiegu pacjent może odczuwać ból w okolicy rany. W przypadku wystąpienia ropnego sączenia z rany lub znacznego obrzęku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

– Współżycie seksualne można rozpocząć dopiero po pełnym wygojeniu rany.

– Dalsza opieka pozabiegowa odbywa się w ramach wizyt ambulatoryjnych. Częstotliwość wizyt kontrolnych zależy od indywidualnych wskazań lekarskich.

– Należy pamiętać o czynnikach opóźniających gojenie: do takich czynników należą towarzyszące stany zapalne, cukrzyca, miażdżyca, palenie tytoniu oraz podeszły wiek.

– Po zabiegu mogą wystąpić dolegliwości bólowe, które zwykle ustępują po zastosowaniu standardowych leków przeciwbólowych. Gojenie rany po obrzezaniu trwa zazwyczaj około 4 tygodni. W tym czasie należy unikać stosunków płciowych oraz nadmiernego naciągania napletka. Szwy wchłaniają się w ciągu 5 tygodni, ale mogą być usunięte wcześniej podczas wizyt kontrolnych.

– W pierwszych dniach po zabiegu może wystąpić niewielkie krwawienie oraz sączenie wydzieliny surowiczej, traktowane jest to jako stan normalny.

– Obrzęk prącia to częsty objaw po zabiegu. W celu zmniejszenia obrzęku prącie należy układać w pozycji uniesionej na podbrzuszu, stabilizując je przy pomocy ciasnej bielizny. Po ustąpieniu obrzęku, można wrócić do zwykłej pozycji.

– Na skórze prącia zazwyczaj występują siniaki, które znikają w trakcie gojenia.